[Overzicht] [Inleiding] [Inhoud] [Personages] [Sfeerbeelden]

Iseland, Iseland

De ‘troupe van Westouter’ begint aan zijn 48ste seizoen. Wie had dat durven denken in het jaar 1954, toen Flor Barbry, Miel Hardeman en hun trawanten voor het eerst over de schreve trokken om er in het ‘Vlamsch' toneel op te voeren voor een hunkerend Frans-Vlaams publiek. Kwatongen beweerden toen al dat het Vlamsch ten dode was opgeschreven bij onze zuiderburen. Anno 2002-2003 brengt Flor Barbry’s Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen nog altijd en met evenveel enthousiasme volkstoneel op zowel Vlaamse als Franse eiken planken. En dat zullen ze blijven doen! Dat is een belofte. Wat niemand toen had voorspeld was dat de ‘schreve’ zelf aan belang zou gaan inboeten. Sinds Europa de grenzen heeft opengegooid is de visuele schreve herleid tot enkele nostalgische overblijfselen zoals verlaten douanekantoren en landelijke grenscafeetjes. Kilo, het hoofdpersonage uit 'Iseland, Iseland', onze nieuwste productie die zich afspeelt rond de vorige eeuwwisseling, vindt dat de schreve ‘maginair’ is. Begrijpelijk, want Kilo is een blauwer, en respect voor de schreve hadden die allerminst. Met 'Iseland, Iseland' hebben we deze keer gekozen voor een sociaal drama. Niet dat er nooit gelachen zal worden, daar blijven we garant voor staan. Maar het thema en de plot van ons verhaal zijn eerder dramatisch en ontroerend. Over Ijslandvaarders en blauwers, over de mensen aan beide kanten van de schreve in de Westhoek, daarover zullen we spelen. De voltallige ploeg van het voorbije seizoen, aangevuld met nieuw talent, wil vol passie de Yslandhoek weer tot leven brengen.