Seizoen: 1985-86 Korte Inhoud |
[Overzicht] [Personages] [Sfeerbeelden]
Een
boeren-épos in drie bedrijven van Flor Barbry voor Het Volkstoneel
voor Frans-Vlaanderen. Dit stuk kreeg stilaan gestalte toen ik
toevallig dacht aan de verscheidene "kerkwegels" die sinds
mijn jeugd verdwenen zijn. Dit waren rustige gemeenschappelijke
wegjes door velden en weiden, met recht van doorgang, beschermd
door Het Burgerlijk Wetboek, dat in bepaalde artikels zegt dat een
kerkwegel of "servitude" kan ontstaan door dertigjarig
gebruik en kan verdwijnen door dertigjarig onbruik.
Een
boer op wiens eigendom een kerkwegel ligt kan dus de doorgang niet
verbieden indien de wegel voortdurend in gebruik gehouden wordt.
Meteen
is de intrige van het stuk duidelijk gegeven; een stuk van
boerentrots maar ook van bezonnen opstand, een protest tegen het
teloorgaan van gevestigde vrijheden, een boeren-épos, want niemand
schijnt te beseffen dat er met de boeren een oud en voornaam volk
aan het sterven is; Waar bleef de innerlijke mens beter bewaard dan
in de boerenfamilie die in voortdurend contact stond met de natuur
en de krachten van het heelal?
In
mijn eigen dorp staan een drietal hofsteden zonder bewoners,
zielig en vereenzaamd, met vier tot zes gebouwen die langzaam
verloederen of gebruikt worden als vakantiehuizen,
tegennatuurlijke van hun oorspronkelijke bestemming, waarin en
waarrond alle voeling met het kosmisch eindeloze afwezig is, die
wijde oneindigheid van aarde en hemel die het leven van de boer
bepaalt en beheerst is daar nu totaal afwezig en is eerder een
aanfluiting van het "ora et labora" (gebed en werk) dat de
oude boerenstand sierde.
In
dit stuk treedt het element "geweten" overwegend op de
voorgrond vanaf het tweede bedrijf; de boer die doorgaans hard is
voor zichzelf en stug voor de anderen, ontreddert zichzelf en zijn
familie door het opstapelen van schuldgevoelens, waardoor dit een
spannend stuk wordt naar mijn mening, zonder een thriller te zijn,
maar spanning kan ook ontspanning brengen. Wij hopen alvast dat dit
het geval moge zijn met " De Klaarlandwegel".
Flor Barbry.