Seizoen 1971-72: Korte Inhoud |
[Overzicht] [Personages] [Sfeerbeelden]
"
Schaakmat", een blijspel van de Italiaanse toneelschrijver
Nicola Manzari. bewerkt voor het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen
door Flor Barbry. is in zijn oorspronkelijke vorm gesitueerd in een
kleine Schotse havenstad. De bewerking van FIor Barbry geeft aan
" Schaakmat" een helemaal nieuw karakter. omdat hij de
handeling plaatst in de haven van Duinkerke, waardoor de aard. de
ethiek kortom alle elementen en kenmerken die de Westhoek van het
Dietsdom bewaarde, met vooral dan hel sappige en prettige van de
oude moedertaal, Kostbaarste van alle erfdelen. Het toneelstuk als
iets van ons maakt.
Nopens
de auteur Nicola Manzari mogen wij wel een passus aanhalen uit het
tijdschrift "Toneelecho" die deze toneelschrijver
complimenteert met volgende lofwoorden : "Als men een van Manzaris'
stukken bekijk, ondergaat men het telkens als een vizioen. In al
zijn werken voor het toneel steekt er een originele konstruktie
terwijl bepaalde taferelen een geweldige suggestieve kracht
uitoefenen op de toeschouwer en een beklemmende indruk
nalaten." Manzari schreef voor het toneel, behalve "Het
Wonder ", bijna uitsluitend blijspelen. waaronder vooral te
noteren zijn: "Doden betalen geen belasting ", ,. De
Triomf van het recht" en het veel-gespeelde “Schaakmat”.
,.
Schaakmat" is een stuk toneelliteratuur die onze ziel peilt,
wellicht op een plezierige manier, maar daarom niet minder
suggestief. De toeschouwer kan erom lachen, gieren, huilen, en soms
bekruipt hem een gevoel van weemoed, in een paar scčnes gaat hij
zijn ontroering indijken. het is toch immers een blijspel zeker? !
U
zijt te gast in de pastorie van de parochie "Notre Dame des
dunes" te Duinkerke, een kleine parochie met kleine mensen aan
de grote industriële haven, de haven met Maritieme vennootschappen,
kapitaalkrachtige reders, kleine dokkers en sjouwers, matrozen en
dronkaards.
Men
verwacht een nieuwe pastoor op de kleine parochie. Feitelijk
verwacht men iemand die zich kan meten met de groten en de kleinen
kan intomen. Hij zou de man moeten zijn die zich aan elke situatie
aanpast, kan “kruipen" en kan "leven". Hij moet met
de jongens kunnen voetballen en filmoperateur spelen in het
patronagezaaltje, Men vergeet dat hij veeleer priester moet zijn
en dat Kristus werkmanshanden had.
Zijn
eerste misstap is dat hij niet op de afspraak is om met muziek en
applaus ontvangen te worden op de parochie. Blijkbaar lapt hij
alle
conventies aan zijn zolen. Hij krijgt al dadelijk de oorlog op dreef
tegen het uitbuitend kapitaal, tegen de koppige alleenheerschappij
van naamkristenen, tegen de achterklap en schijnheiligheid, tegen de
star-formele levensopvattingen, tegen provokatie en corruptie en
tegen de grote huwelijksellende van het aan elkaar gewoon zijn, Hij
voert geen strijd met verbetenheid maar speelt een soort partijtje
schaak waarin hij kapitaal. bourgeoisie, snobisme, misverstanden,
vete en haat en ook de liefde schaakmat zet.
Dit
partijtje schaak wordt echter meegespeeld vanuit de Bisschoppelijke
Residentie en tenslotte wordt het pastoorke door een bisschoppelijke
pion, zelf schaakmat gezet. Want: .. Als priester ben ik het
volkomen met U eens, maar als Bisschop oordeel ik U te
gevaarlijk aan de haven, mijn zoon, "