Seizoen: 1982-83

Korte Inhoud

[Overzicht] [Personages] [Sfeerbeelden]

DE BADKAMER van A. Van Lancker is een gezond karakter­blijspel met komische scenes vol sfeer en kleur, waarin grappige situaties, humor, spot en speelse ironie zich mengen, waarin de belachelijkheden en het diepe verdriet van de mensen worden belicht.

 

DE BADKAMER is echter méér:

 

Het verhaal gaat, heel gewoon over een dertiger-weduwnaar Jantje smid, zijn oude vriend Gustje en de droog-egale Jenten de timmerman. Jantje leeft gelukkig, verdient zelfstandig zijn brood, gaat op in zijn werk als loodgieter, maar krijgt het aan de stok met Madame De Waele omdat hij de badkamer van haar villa niet afmaakt bij ontstentenis van betaling.

Jantje valt voor de verleidelijkheid van het geld, maar niet voor de valstrikken van Ginette, de cafébazin die hem belaagt; afgezien van een vage verliefdheid, veoht hij om zijn eigen ik, zijn vrijheid en de nagedachtenis van zijn vroeg gestorven vrouw te vrijwaren.

Allen leven... en sterven... en komen terecht in een wachtkamer.

 

Een wachtkamer waarin zij de jonge hereboer van het dorp terugvinden die met de hooghartige Mevrouw De Waele de schoonmaak doet. Onze tijd bestaat er niet meer en ook Ginette de cafébazin, ook de schooljuffrouw en de Fiscus zelf komen de wachtkamer bevolken. Tenslotte ontmoeten en herkennen zij er de vroegere visser Petrus in hoogst-eigen persoon.

 

Het wordt een proces van je welste, met beschuldigingen en pleidooien, komisch-tragisch, zoals ons yolk is... en het wordt:

Wachten

Een ander wachten dan het ,, Wachten op Godot toneelstuk van Samuel Beckett, waarin mensen wanhopig op het toneel rondhangen in afwachting van NIETS, van een verschrikkelijke nutteloze eeuwigheid.

In onze ,, Badkamer” echter is het géén hopeloos wachten waarin mensen ten onder gaan in een straatje zonder einde, maar een actief leven belevend zoals men het lééfde; Gustje speelt er zelfs een stukje teater, de smid en de timmerman krijgen het zelfs voor mekaar dat zij kunnen aan ‘t werk gaan, het blijmakende, evenwichtigmakende werk: een badkamer inrichten, symbool van wassing en reiniging, hoop en geloof in, en moed orn te !even, want ,, die de courage laat vallen is een verloren man” is dan ook de slotzin van onze badkamer.