Seizoen 2001-2002 " In de Miroir"
Auteur: Roland Delannoy
Streektaal: + Greta Barbry
Regie : Roland Delannoy
Inleiding
Voor het seizoen 2001-2002 heeft Flor Barbry's Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen gekozen voor een herneming. Heel wat toeschouwers en sympathisanten vragen al een tijdje om eens een stuk van vroeger opnieuw op de planken te brengen. Om alllerlei redenen is onze keuze op 'In de Miroir' van huisauteur Roland Delannoy gevallen, in een nog door wijlen Greta Barbry hertaalde versie. Het is alweer twaalf jaar geleden dat het stuk door onze groep op de planken werd gebracht. Drie van de belangrijkste vertolkers van toen zijn ondertussen overleden. Er is in onze groep, zoals u weet, de laatste jaren heel wat nieuw acteursvolk komen opdagen. Het was dus een uitdaging om met die nieuwe groep de succesrijke Miroir aan te pakken.Met 80% van de cast van het voorbije seizoen, aangevuld met een viertal nieuwe talentrijke acteurs staan we vol ongeduld te trappelen om Dré en Martha, Mong en Marieke, Jing en Geneviève, Dieter Herzengüte, de garde en de gestapo weer tot leven te brengen. Zoals u zich wellicht herinnert is het een volks spel, met zang en dans, een lach en een traan, ontroerend en tegelijk geestig, dat zich afspeelt aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Zo, we hopen dat dit alles uitnodigt om nu al verlangend naar onze komst uit te kijken.
Korte inhoud
Een landelijke estaminet in de zomer van '44. De patron, Mong, is niet al te snugger, zijn bazige vrouw Martha zwaait er de scepter. Hun volwassen dochter Genevičve draait moeiteloos alle mannelijke klanten rond haar vinger. Veel stamgasten heeft de kroeg echter niet. De veldwachter komt er vaak over de vloer. Een garde zoals we die kennen: met purperen neus. En sinds enige tijd André Vandaelen, een ziekelijke alcoholist die als knecht op een boerderij werkt. Het is een rare vogel, die soms bijzonder intelligent uit de hoek komt en wellicht een zwaar verleden te torsen heeft, want daar wil hij met geen woord over reppen. Zijn drankzucht maakt het zijn vrouw Marieke in deze moeilijke oorlogsjaren niet gemakkelijk.
Op een zomerse avond strijkt in 'De Miroir' echter een jonge kerel neer, die niet alleen een draaiorgel bespeelt, maar ook wondermooi kan zingen. Jing, die gezien zijn leeftijd, rijp is voor deportatie naar Duitsland, is ondergedoken bij een plaatselijke boer. Hij heeft er genoeg van zijn zondagen op zijn strozak door te brengen en wil volk lokken naar het café door er te zingen en op zijn draaiorgel te spelen. En dan komt toevallig een Duitse luitenant binnen...
Jing blijkt plots een uitstekend toneelspeler te zijn, Genevičve doet haar reputatie alle eer aan en Dré drukt zich verbazend moeiteloos uit in het Duits. Martha ten slotte schuift alle verantwoordelijkheid af op Mong, die niet meer goed weet waar de klepel hangt.
Heel wat spannende en komische elementen dus. Populaire oorlogsmelodieėn omkaderen bovendien dit geestige maar ook ontroerende volkse spel.
