Seizoen 1984-1985  " Menschen van Goe' Wille"
Auteur: Roger Pieters
Bewerking en regie: Flor Barbry

MENSCHEN VAN GOE’ WILLE.

Een tragi-komedie van de West-Vlaamse auteur Roger Pieters in drie bedrijven, bewerkt voor het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen door FIor Barbry.

Als decor een landelijke herberg, de logische plaats waar eenzame mensen mekaar ontmoeten, met mekaar kunnen praten, aan mekaar verdriet of vreugde meedelen, kortom, de landelijke herberg is het cultureel centrum in een dorp, waar men verzinsels of waarheid vertelt, want dingen die verzonnen worden zijn meestal echter dan de werkelijk¬heid. Het Vlaamse dorp zonder herberg is als een kerk zonder mensen.

Het is Kerstavond als bet stuk begint, men wist dit blijkbaar niet tot Georgette binnenkomt en zegt dat bet geen gewone avond is, vooral wanneer je alleen bent, en Kerstavond is toch een bijzondere avond en voor eenzame mensen eerder treurig. Voor Celientje de dochter van de baas is dit ook een treurige avond omdat Alain haar verloofde, verdacht van brandstichting, in voorlopig arrest zit. Dan komt ook de rijke Yvonne zich bij deze eenzamen voegen, haar eenzaamheid vergetend in de drank. Het wordt een gelegenheid om harten en handen inéén te slaan en samen te vieren. Tenslotte komt een jonge man zonder thuis wat warmte en onderdak zoeken, een zwerver met de klinkende naam Joel Noel. Jezus Kristus! “zegt Giljom, en bet kan wel Kristus zijn op deze avond. De jongen werd door zijn ouders geplaatst” in een gesticht waaruit hij een paar keer weg liep en in Frankrijk terecht kwam, hij leerde er tekenen en schilderen en kreeg zin in de kleur en de warmte van bet Franse zuiden. De rijke Yvonne wil de jonge artiest sponseren en onderdak verlenen, de garde vertrouwt dit spel niet helemaal en maakt herrie, maar men viert Kerstavond, de herberg van de eenzamen viert Kerstavond met mensen van goede wil.

Joel Noel vindt bet een prettig idee om de Kerstman te spelen. Alain die even vrij kreeg voor de feestdagen speelt voor zwarte Piet de gasten krijgen bun kerstgeschenk evenzoveel terechtwijzingen van bun slecht karakter. Het wordt een dramatisch hoogtepunt als de getraumatiseerde Yvonne haar geschenk krijgt een gehavende pop zonder armen, waarin zij haar zwaar-gehandicapt kind ziet dat nauwelijks een paar uren oud door haar gewurgd werd, zo beweerde zij aan de vader van bet kind destijds, maar was dit geen bewering van haar zieke verbeelding?