Korte inhoud

 “Van duuv’n en menschen” vertelt het relaas van een heel gewoon gezin, ergens in Vlaanderen in de jaren ‘70. George klopt als fabrieksarbeider zijn uren, maar als verwoed duivenmelker brengt hij zoveel mogelijk tijd door op zijn duivenkot. Tussen zijn duiven koestert hij zijn grote dromen, wordt hij een ander mens en vindt hij de rust die hem zo lief is. Zijn vrouw Therèse heeft de handen vol met haar kapsalon en hun dochter Carine van 17 zit op de middelbare school. Het leven gaat zijn alledaags gezapige gangetje. Tot opa Miel plots tijdelijk komt inwonen, Carine de ontbrekende huiselijke nestwarmte op andere oorden gaat zoeken, buurvrouw Vonne een onverwacht besluit neemt, de dokter met slecht nieuws komt en de schooldirectrice op huisbezoek komt… De huiselijke rust waar George zo op gesteld is, wordt ruw verstoord. Zijn de familiebanden bestand tegen zoveel schokken? Kunnen de barsten in het gezin nog gelijmd worden of valt de menselijke duiventil in duigen?

Volkstoneel uit en over het leven, met een lepel weemoed, een snuifje wijsheid en een flinke scheut humor, volgens het bekende recept van Flor Barbry’s Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen.

(Jos Mooren)