Seizoen 2003-2004 " Sporen"

Auteur: Roland Delanny

Streektaal: Leo Behaegel

Regie : Roland Delannoy

De sporen van de levensweg

De sporen die nooit uitgewist raken

De sporen die je nalaat

Je spoort toch verder

Korte inhoud

Een zonnige dag in juli in de huiskamer van de familie Bardzinski . Het huis van oma Georgette.

Stefan Bardzinski, zoon van een Poolse vader (Sylwester) en een Vlaamse moeder worstelt met een depressie. Of veinst hij gewoon? Hij is treinconducteur bij de ‘IJzerweg’ en neemt het in ieder geval niet dat de overheid de pensioengerechtigde leeftijd wil verhogen. Zijn vrouw, Christine, heeft het ook niet gemakkelijk. Oma Georgette, Stefans moeder, die vaak prettig maar soms ook ‘ minder prettig’ gestoord is woont namelijk mee in het gezin. Hun zoon Kristof wil bovendien vandaag Lies, zijn nieuwe vriendin, voorstellen. Op het ogenlik dat Bébeir, de beste vriend van Stefan op bezoek is, verschijnt Lucien, de schoonbroer van Stefan en Christine, met een ingrijpend bericht. Eigenaardig want Lucien en Liliane, de veel jongere zus van Stefan, komen al jaren niet meer over de vloer bij de Bardzinski’s. En dan wordt het mysterieus. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat Liliane niet meer bij haar moeder aan huis komt. Van waar die haat-liefde verhouding van Stefan met zijn vader Sylwester? Ligt zijn depressie aan de basis van de stemmen die hij hoort en de visioenen die hij krijgt? Welke sporen heeft het leven getrokken bij de Bardzinski’s? Zijn de littekens nog te helen?

Een hele resem vragen die langzaam een antwoord krijgen. Een verhaal over liefde en haat, vriendschap en wrok, leven met het verleden. Soms sappig en volks, soms grijpt het je naar de keel, soms verwarmt het je hart.

Flor Barbry’s Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen brengt jullie de creatie van ‘Sporen’!

                                                                                                      Een nieuwe 'Kristof'

Net voor onze eerste voorstelling na de winterstop vernam Kristof Christiaen, die in Sporen de rol van Kristof Bardzinski op zich nam, dat hij een dringende medische ingreep moest ondergaan. Kristof kwam ons met pijn in het hart meedelen dat hij de resterende 18 voorstellingen van Sporen aan de kant zou moeten blijven. Onze 'troupe' zat in de problemen. Een theatergroep is geen voetbalelftal waar je zomaar een reservespeler laat opdraven. We hadden één week tijd om een nieuwe 'Kristof' klaar te stomen. Dries Delanote werd bereid gevonden deze ondankbare opdracht op zich te nemen. Een week lang heeft hij zich
ondergedompeld in 'Sporen', iedere avond werd er hard gerepeteerd. Op zaterdag 17 januari speelde Dries met zwier zijn première. Gefeliciteerd Dries en bedankt voor het aanvaarden van deze toch niet
vanzelfsprekende opdracht.
Meteen willen we ook Kristof Christiaen bedanken en hem een spoedig herstel toewensen.