Saison 2001-2002: In de Miroir
Korte Inhoud

[Terug] [Inleiding] [Inhoud] [Personages] [Sfeerbeelden]


Een landelijke estaminet in de zomer van '44. De patron, Mong, is niet al te snugger, zijn bazige vrouw Martha zwaait er de scepter. Hun volwassen dochter Geneviève draait moeiteloos alle mannelijke klanten rond haar vinger. Veel stamgasten heeft de kroeg echter niet. De veldwachter komt er vaak over de vloer. Een garde zoals we die kennen: met purperen neus. En sinds enige tijd André Vandaelen, een ziekelijke alcoholist die als knecht op een boerderij werkt. Het is een rare vogel, die soms bijzonder intelligent uit de hoek komt en wellicht een zwaar verleden te torsen heeft, want daar wil hij met geen woord over reppen. Zijn drankzucht maakt het zijn vrouw Marieke in deze moeilijke oorlogsjaren niet gemakkelijk.

Op een zomerse avond strijkt in 'De Miroir' echter een jonge kerel neer, die niet alleen een draaiorgel bespeelt, maar ook wondermooi kan zingen. Jing, die gezien zijn leeftijd, rijp is voor deportatie naar Duitsland, is ondergedoken bij een plaatselijke boer. Hij heeft er genoeg van zijn zondagen op zijn strozak door te brengen en wil volk lokken naar het café door er te zingen en op zijn draaiorgel te spelen. En dan komt toevallig een Duitse luitenant binnen...

Jing blijkt plots een uitstekend toneelspeler te zijn, Geneviève doet haar reputatie alle eer aan en Dré drukt zich verbazend moeiteloos uit in het Duits. Martha ten slotte schuift alle verantwoordelijkheid af op Mong, die niet meer goed weet waar de klepel hangt.

Heel wat spannende en komische elementen dus. Populaire oorlogsmelodieën omkaderen bovendien dit geestige maar ook ontroerende volkse spel.